daisy medium

zatouna

ΝΑΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΖΑΤΟΥΝΑ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙ ΕΓΩ, ΤΟΤΕ 1968-1969, ΟΤΑΝ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΗΤΑΝ ΕΞΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΜΕ. ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΤΕΡΡΗ, ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΗ ΓΙΩΡΓΗ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΘΟΤΑΝ ΣΥΝΗΘΩΣ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ, ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΑΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΠΕΡΙΠΑΤΟ. (ΑΛΛΑ ΣΥΧΝΑ ΗΤΑΝ ΤΙΜΩΡΗΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΠΕΤΡΕΠΑΝ ΤΗ ΒΟΛΤΑ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΕΜΕΝΕ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.) Η ΜΑΜΑ ΔΕΝ ΔΕΧΤΗΚΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΣΕ ΕΝΔΕΙΞΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ ΤΟΥΣ. ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΣ ΧΩΡΙΑΤΟΠΑΙΔΑ ΠΛΕΟΝ, ΑΛΩΝΙΖΑΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΤΩ ΜΑΧΑΛΑ, ΑΛΛΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΣΤΑ ΓΥΡΩ ΠΕΛΩΡΙΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ. Η ΖΑΤΟΥΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ! ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΩ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΚΑΙ ΓΕΜΙΖΩ ΔΑΚΡΥΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΚΛΑΙΩ ΓΟΕΡΑ ΤΡΙΓΥΡΝΩΝΤΑΣ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΤΕ ΠΗΓΑΙΝΩ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΛΑΙΩ, ΝΑ ΚΛΑΙΩ ΑΠΟ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ Σ´ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΟΠΟ. 

Μ´ΑΥΤΑ ΚΑΙ Μ´ΑΛΛΑ ΣΑΣ ΖΑΛΙΣΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΛΟΥΡΕΣ ΜΟΥ! ΟΜΩΣ ΕΙΔΑ ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΤΟΣΟ ΤΡΥΦΕΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΝΟ, ΤΟΣΟ ΑΠΙΘΑΝΟ, ΑΛΛΟΚΟΤΟ, ΣΑΝ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΞΕΝΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ! ΟΜΩΣ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΛΑ ΕΜΕΝΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΤΙΘΑΣΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΓΛΥΚΟ ΓΩΓΟ! ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟΡΑΤΟ, ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ! ΕΙΧΕ ΤΡΙΓΥΡΩ ΤΟΥ ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ, ΑΛΛΑ ΕΜΟΙΑΖΕ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΣΑΝ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥΣ, ΑΥΤΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΤΡΙΓΥΡΩ, ΔΕΞΙΑ, ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΤΟΥ, ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΒΟΛΤΑ. ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΣΑΝ ΝΑ ΣΥΝΟΔΕΥΑΝ ΕΝΑΝ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟ, ΕΝΑΝ ΗΡΩΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΑΝ Μ´ΕΥΛΑΒΕΙΑ!
ΝΑΙ, ΕΤΣΙ ΤΟΝ ΘΥΜΑΜΑΙ!ΤΟΣΟ ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΟ ΜΕ ΤΑ ΝΕΑΡΑ ΑΓΟΡΙΑ ΓΥΡΩ ΤΟΥ ΝΑ ΓΕΛΑΝΕ, ΝΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΓΕΜΑΤΟΙ ΑΓΑΛΛΙΑΣΗ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΝΟΔΕΥΟΥΝ! ΣΤΙΣ ΒΟΛΤΕΣ ΑΥΤΕΣ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΦΡΟΝΤΙΖΑΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ! ΜΑΣ ΞΕΤΡΕΛΑΙΝΕ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΝΕΑΡΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ. ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΚΟΥΝΕ ΔΙΨΑΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΡΩΤΟΥΝ, ΝΑ ΡΩΤΟΥΝ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ. ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΟΥΣ. ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΜΕ • ΧΟΡΟΠΗΔΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΠΑΛΙ ΚΟΛΛΟΥΣΑΜΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΑΣ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΓΙ' ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΕΞΙΣΤΟΡΟΥΣΕ! ΚΙ ΟΙ ΝΕΑΡΟΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑΝ, ΣΥΧΝΑ ΜΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑΖΑΝ, ΜΑΣ ΣΗΚΩΝΑΝ ΨΗΛΑ, ΧΟΠ! ΧΟΠ! ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΜΕΙΣ ΚΟΛΛΑΓΑΜΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΑΣ, ΝΟΙΩΘΩΝΤΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΑ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ!ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΑΓΚΟΥΡΑ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΘΥΜΑΜΑΙ. ΗΜΑΣΤΑΝ, ΛΕΩ ΤΩΡΑ, ΣΑΝ ΜΑΣΚΩΤ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΟΥΣ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΦΡΟΥΠ ΤΡΕΧΑΜΕ, ΦΕΥΓΑΜΕ ΜΑΚΡΙΑ, ΕΩΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΣΑΝ ΣΕ ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΥ •

ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΤΡΕΞΟΥΜΕ, ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΜΑΚΡΙΑ, ΕΝΩ ΑΥΤΟΣ ΠΟΤΕ! ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ ΠΑΝΤΑ, ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΣ Σ´ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΜΑΖΑ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΩΝ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΚΙΝΙΟΤΑΝ ΟΛΗ ΜΑΖΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΕΩΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗ • ΠΑΝΤΑ ΜΙΑ ΜΑΖΑ ΣΦΙΧΤΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΩΡΙΖΕ ΠΟΤΕ, ΜΑ ΠΟΤΕ! ΘΑΤΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΡΓΗ Η ΜΑΖΑ ΑΥΤΗ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, ΑΝ ΤΗΝ ΕΒΛΕΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΨΗΛΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. ΜΙΑ ΜΑΖΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΝΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΠΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΕΝΟΣ ΣΧΕΔΟΝ ΕΡΕΙΠΩΜΕΝΟΥ ΧΩΡΙΟΥ! ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΚΙΝΗΣΗ!
ΤΙ ΘΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΝ ΑΡΑΓΕ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΤΟ ΓΕΡΑΚΙ ΚΙ Ο ΑΗΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ ΟΤΑΝ ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΖΑΤΟΥΝΑ; ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑΤΑΝ ΓΙ ΑΥΤΑ ΤΟ "ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ", ΟΠΩΣ ΘΑΛΕΓΕ ΚΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΜΗΣ! ΜΑ ΟΣΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΚΙ ΑΝ ΗΤΑΝ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΑΡΑΝΤΑΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ, ΘΑΘΕΛΑ ΘΕΕ ΜΟΥ ΝΑ ΚΙΝΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΑΖΑ! ΤΟΤΕ! ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ! ΠΗΓΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΟ ΠΡΩΙ!!!

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
ΣΑΒΒΑΤΟ 21/12/13 προς Κυριακή 22/12/13.

Υ.Γ. 1
Το κείμενο αναφέρεται στη γνωστή φωτογραφία του πατέρα μου, που είναι καθισμένος στην καρέκλα, έξω από το καφενείο του Τέρρη κι εμείς, ο Γιώργος κι εγώ, μικρά παιδιά, δεξιά κι αριστερά του, κοιτάμε τον ξένο δημοσιογράφο κι οπερατέρ που μας τραβάει και που όλο ρωτάει με ένταση τον πατέρα μου κι αυτός του απαντάει με ορμή κι ο χωροφύλακας, γελοίος, τον απειλεί, του απαγορεύει να απευθύνεται στον μπαμπά μας και φωνάζει στον μπαμπά μας πως δεν πρέπει να μιλάει σε ξένη γλώσσα που αυτός ο αγράμματος, ο αστοιχείωτος δεν καταλαβαίνει !
Έτσι νοιώθαμε εκείνη τη στιγμή εμείς τα παιδιά, παρ´όλο που ήμασταν μικρά παιδιά, ήμασταν πιο έξυπνα και πιο μορφωμένα απ´αυτόν τον κοντό, μάλλον βουνίσιο χωροφύλακα,που νόμιζε πως ήταν Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΥΡΩ ΒΟΥΝΩΝ! Αλλά ήταν τόσο γελοίος, τόσο μικρός, ασήμαντος, χαζός, φτωχός στο πνεύμα όπως λένε! Κι εμείς το βλέπαμε και κοροϊδεύαμε με τα πονηρά μας ματάκια! Για δέστε μας στο YTUBE, πόσο πονηρά κι αποφασισμένα ήμασταν!

Είχαμε συνηθίσει πια εκεί πέρα, στη Ζάτουνα. Είχαμε γίνει χωριατόπαιδα, βουνίσια αγριοκάτσικα, σκληραγωγημένα.
Στη φωτογραφία αυτή είμαστε όλοι ωραίοι!
Οι Γερμανοί δημοσιογράφοι είχαν έρθει ξαφνικά, παράνομα εννοείται.

Υ.Γ. 2
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙ ΓΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ FBOOK, ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΓΡΑΨΕ LIKE, ΦΥΣΙΚΑ ΚΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ!
Τι στενοχώρια!
Ελπίζω αυτή τη φορά κάποιος να το διαβάσει.

Μ.

daisy medium

 

sotos xmas2013

Ο μπαμπάς,η μαμά και ο Σώτος στο Los Angeles το 1984

«Ήταν νέοι ήταν παιδιά κι έτυχε νάναι και καλή σοδειά»

Καλά Χριστούγεννα!
Μαργαρίτα

daisy medium

 

Μαργαριτα μου,
έχουνπεράσει 40 ολόκληρα χρόνια από τότε που σε γνώρισα και σε όλο αυτό το διάστημαέμεινες πάντα για μένα ένα μικρό και αγαπημένο παιδί. Την προηγούμενη εβδομάδαήμουν στο Παρίσι και ανταμώσαμε ένα βράδυ όλοι οι βιολόγοι φίλοι μου: Ο Ερίκήρθε από την Γροιλανδία όπου είχε πάει με το Ταρα για ένα καινούργιο ταξίδιστον πόλο, ο Μοίζ, η Ντανιέλ και ο Βλαντιμιρ, ο Φιλίπ ήρθε από Νορβηγία, οΜπερτραντ από Μαδρίτη, η Κατριν από τη Βρεττάνη, Η Σανταλ και η Μονίκ .... καιπολοί άλλοι και όλοι , μα όλοι θέλαν τα νέα σου ...... και νόμισα ότι ήταν χθεςεκείνη η εποχή όταν πηγαίναμε στην Βρετάνη .... και τρώγαμε μπρορτς....
σουεύχομαι να είσαι πάντα το τρυφερό πλάσμα που γνώρισα....

ΧΡΟΝΙΑΠΟΛΛΑ!!!!!!!!!!!!
λαοκρατια 


Του παρελθόντος τα καλύτερα
μονό να κρατάμε στην καρδιά
Να κλαις δεν θέλω
Το γέλιο σου πάει τόσο
Το πνεύμα σου είναι ένας μαχητής
Την ήττα την αντιμετωπίζει σαν μία πρόκληση
Τα ταλέντα σου;
ένα πολύχρωμο μπουκέτο
Οταν πέφτεις ξανασηκώνεσαι πιο δυνατή
Είσαι φως μέσα στο σκοτάδι της ζωής
Η καρδία σου είναι μία όαση καλοσύνης

Mαρι-Kριστιν Mποσσις

 

daisy medium

rialdi 1Η πόλη αποχαιρέτησε σήμερα την Μαριέττα Ριάλδη. Το τελευταίο χειροκρότημα του κοινού, συνόδευσε την συγγραφέα, σκηνοθέτη, ηθοποιό και θιασάρχη στο Α’ Νεκροταφείο.

Η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» εκφράζει τη βαθειά λύπη για την απώλεια της Μαριέττας Ριάλδη, ενός πνευματικού Ανθρώπου που μας τίμησε με την παρουσία της τα τελευταία χρόνια. Η Μαριέττα υπήρξε συνοδοιπόρος μας στο όνειρο, ήταν για εμάς η κυρία Ριάλδη του θεάτρου, το ελεύθερο ανήσυχο πνεύμα του πειραματισμού.

Η φλογερή ματιά της πλάγια, ανατρεπτική της φόρμας και των στερεότυπων άνοιξε δρόμο για το αληθινό Θέατρο. Η συγκλονιστική ερμηνεία της ποίησης του Αζίζ Νεσίν «Σώπα» την ένωνε μαζί μας με χιλιάδες αόρατες κλωστές. Το κοινό την αποθέωνε στις συναυλίες μας κι αυτή ανακτούσε δυνάμεις, χαιρόταν.

Η απουσία του θεάτρου σκληρή, η εσωτερική εξορία γλύκαινε λίγο με την μουσική. Γνώριζε πως η μουσική ενώνει.

Τον τελευταίο χρόνο εργαζόταν να ενώσει τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη και την Καβαφική ποίηση με κείμενα δικά της.

Το ξεκίνημά της το 1963 στο θεατράκι Κανάρη και Ακαδημίας και αργότερα Ακαδημίας 28, δίπλα στο θυρωρείο, στέγασε το ελληνικό θέατρο και ήταν σημείο αναφοράς καλλιτεχνών και διανοουμένων της εποχής. Στην καλλιτεχνική επιτροπή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, ο Μέντης Μποσταντζόγλου (Μποστ), η Μαριέττα Ριάλδη, ο Σταύρος Ξαρχάκος κα.

rialdi 2

Η Μαριέττα Ριάλδη ήταν ο συνδετικός κρίκος που μας ένωνε με την πρωτοπορία της δεκαετίας του ’60, με την έντεχνη μουσική του Μίκη, με τους σινεφίλ των αδελφών Λυμιέρ στη ταινιοθήκη της Ελλάδας στην οδό Κανάρη και πιο πέρα με το υπόγειο του ΑΣΤΥ. Με το Zonars, το Brazil, το Μάνο και τον Γκάτσο με το πατάρι του Λουμίδη με το θέατρό της στην οδό Σταδίου στο κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού που γκρεμίστηκε και έγινε εμπορικό κέντρο. Μια ολόκληρη Ελλάδα που μετακομίζει .

Σήμερα δυστυχώς αποχαιρετήσαμε την Μαριέττα Ριάλδη της ολόφωτης νεότητας με θλίψη αλλά και βεβαιότητα πως τα πνευματικά έργα των ανθρώπων δεν χάνονται, μένουν αθάνατα στο χρόνο. Στέκουν εκεί, προτρέπουν και προκαλούν.

Της λέμε αντίο με τα δικά της λόγια.
«Οι Αναστατωμένοι καιροί μας είναι οι χρόνοι που γράφουν ιστορία.
Είναι καιροί μεγάλων ανακατατάξεων μεγάλων συμφερόντων.
Θα μείνουμε βουβοί;»

Από τη συναυλία της Ορχήστρας "Μίκης Θεοδωράκης" για τους πυροπαθείς της Ηλίας στο Ηρώδειο
(29-9-2007)

daisy_medium
Μια ιστορική συναυλία από τα αρχεία της ΕΡΤ του έργου «Άξιον Εστί» στο Θέατρο του Λυκαβηττού το 1976, σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη, θα προβληθεί από το Κανάλι της Βουλής, σήμερα, Παρασκευή 20/4/2012, στις 21.30.
Τραγουδάει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
Απαγγέλλει ο Μάνος Κατράκης.
daisy_medium

Search